Monopoly

Terwijl ik op zoek was naar een recept vond ik midden tussen de kip-recepten onderstaande reclame van 20 december 1940 uit het Leidsch Dagblad.

Ik moest meteen denken aan het monopoly-spel uit mijn jeugd; na een kleine speurtocht vond ik de foto’s van het spel uit 1965 “Monopoly de Luxe Clipper” . Memories memories !!

Nieuwsgierig geworden hoelang dit spel er al is ben ik wat verder gaan lezen en vond het wel interessant genoeg om te delen.

Het spel monopoly is een van de bestverkochte bordspellen ter wereld. Het is in 26 talen verkrijgbaar. Sinds 1935, het jaar dat het spel door Parker Brothers op de markt gebracht werd, zijn ruim 200 miljoen exemplaren verkocht. Ook verschijnen regelmatig bijzondere edities.

Het doel van het spel is een monopolie op te bouwen, wat spelers kunnen doen door zo veel mogelijk straten op te kopen. Iedere speler die in een straat verblijft, moet de eigenaar van die straat huur betalen. De straten zijn verdeeld in groepen van drie (of twee) straten. In veel buitenlandse versies zijn het straten in de hoofdstad van het land, maar vaak ook zijn het straten in verschillende steden, wat de groepsindeling logischer maakt.
De straten van het bordspel reflecteren iets van de landen waarin het verkocht wordt. De duurste straat op het Nederlandse bordspel is bijvoorbeeld de Kalverstraat, de bekendste winkelstraat in Amsterdam. Op het Belgische bordspel is dat de Nieuwstraat in Brussel.
Geschiedenis
Op 5 januari 1904 vroeg Elizabeth Magie patent aan op het bordspel The Landlord’s Game (Het Spel van de Huisbaas) en ging daarmee naar de Parker Brothers, een spellenfabrikant, maar het spel werd afgewezen.
Charles B. Darrow, een werkloze verwarmingsmonteur uit de Verenigde Staten, liet in 1934 het spel zien dat wij nu als monopoly kennen. Hij gebruikte The Landlord’s Game als voorbeeld voor monopoly. De bedelarmband van zijn vrouw gebruikte hij voor de pionnen. Daarom zijn er in de traditionele monopolyversies strijkijzertjes en vingerhoedjes in plaats van gewone pionnen. Ook Darrow ging naar Parker Brothers, maar in zijn spel zagen ze ook niks. Hij liet in 1934 (met hulp van een bevriende drukker) 5000 spellen drukken in een warenhuis in Philadelphia. Die werden razendsnel verkocht. Een jaar later toonde Parker Brothers toch interesse. Charles B. Darrow stierf als multimiljonair. Ook Parker Brothers werd er niet armer van: het eerste jaar van de productie werden er meer dan een miljoen exemplaren verkocht. De Britse speelgoedfabriek Waddingtons was datzelfde jaar enthousiast. En zo ging monopoly de hele wereld rond.

In de oorspronkelijke versie werd in het spel met dollars betaald. In de versies die in andere landen werden uitgegeven, werden dat ponden, guldens, franken en andere munteenheden. In 1992 werd een speciale ECU-versie op de markt gebracht.
Soms werden de bedragen verhoogd door een aantal nullen toe te voegen. Zo werd in 1961 een Nederlandse versie uitgegeven waarin alle bedragen honderd keer zo hoog waren, iets dat door de oude liefhebbers van het spel niet gewaardeerd werd.
Bron: Wikipedia

Er zijn momenteel zoveel spellen in de handel dat het bijna onmogelijk is om hier een goed overzicht van te krijgen. Vroeger was het leven dus ook in dat opzicht veel simpeler !!